Przykłady przenośnych aparatów do fizykoterapii
Fizykoterapia to jedna z form fizjoterapii, polegająca na rehabilitacji z zastosowaniem bodźców fizycznych. W ramach tej metody wykorzystywane są różnorodne sprzęty umożliwiające wdrożenie stosownej terapii. Wśród nich wyróżniamy przenośne aparaty do fizykoterapii, które zapewniają nie tylko wygodę użytkowania, ale i bardzo dobre parametry techniczne — porównywalne z modelami stacjonarnymi.
Przenośne aparaty do fizykoterapii w naszej ofercie
W naszej ofercie znajdziesz nie tylko stacjonarne, ale i przenośne aparaty do fizykoterapii, które mogą być wykorzystane do różnych zastosowań. Jednym z takich urządzeń jest APTIVA 4 – SPEEDER, które stanowi alternatywę dla stacjonarnej wersji APTIVA 4. Cechuje się kompaktową konstrukcją i pozwala na bardzo łatwą, intuicyjną obsługę. Wyposażone jest w dwa kanały stymulacji i wykorzystuje elektrody jednorazowe i wielokrotnego użytku. Przeznaczone jest do leczenia bólu towarzyszącego schorzeniom nerwowo-naczyniowym, owrzodzeń, zaburzeń mikrokrążenia, a także przeciwdziałania powikłaniom naczyniowym (np. neuropatie cukrzycowe i waskulopatie).
Kolejnym urządzeniem przenośnym jest APTIVA FISIO FREMS — SPEEDER (alternatywa dla stacjonarnego aparatu APTIVA FISIO FREMS), które — oprócz szeregu podstawowych funkcjonalności — zawiera protokoły na potrzeby fizjoterapii i sportu. Ten rodzaj aparatu przeznaczony jest do zastosowania przy rehabilitacji i fizjoterapii takich schorzeń jak np. rwa kulszowa, dyskopatie, radikulopatie spowodowane uciskiem na nerw, zespół bolesnego barku, pourazowy i zwykły zespół szyjno-barkowy, krwiaki pourazowe, zespół cieśni nadgarstka, zespół cieśni stępu, urazy kręgosłupa szyjnego, gonartroza, koksartroza, spondyloza. Znajduje też zastosowanie przy leczeniu różnorodnych dolegliwości bólowych, jak ostre i przewlekłe bóle neuropatyczne, ból spowodowany przepukliną kręgosłupa, przewlekły ból u chorych ze schorzeniami nieonkologicznymi, bolesne parestezje, ból deaferentacyjny. Sprawdza się też przy terapii urazów (np. urazy wiązadeł, urazy mięśniowe, deformacje stawów, zapalenie przyczepu ścięgna itd.), kontuzji oraz w leczeniu zaburzeń mikrokrążenia.