neuron

POLINEUROPATIA

Co to jest?

Polineuropatia to zaburzenie funkcji nerwów obwodowych (tych, które odpowiadają za przekaz informacji pomiędzy ośrodkowym układem nerwowym a narządami), a także splotów nerwowych i korzeni nerwowych. Zachorowalność na polineuropatię pojawia się w  przebiegu różnych chorób. Najczęściej występującym rodzajem polineuropatii jest polineuropatia cukrzycowa, czyli uszkodzenie nerwów obwodowych, które towarzyszy cukrzycy. Drugą często występującą postacią polineuropatii jest neuropatia alkoholowa, która jest efektem działania alkoholu i małowartościowej diety.

Objawy

Do objawów neuropatii zalicza się:

Zaburzenia ruchu

  • niedowład mięśni (często też ich stopniowy zanik), szczególnie  w obrębie rąk i przedramion oraz stóp  i podudzi,
  • niedowładom często mogą towarzyszyć fascykulacje (szybkie, drobne drżenia mięśni).

Zaburzenia czucia

  • parestezje,
  • mrowienia,
  • drętwienia,
  • bóle neuropatyczne,
  • dyzestezje – niewłaściwe odbieranie bólu,
  • allodynia – odbieranie słabych bodźców jak ból.

Zaburzenia autonomiczne

  • zaburzenia wydzielania potu,
  • zimna i sina skóra,
  • bóle brzucha,
  • zaparcia lub biegunki,
  • gastopareza (zwolniony pasaż i trawienie pokarmów),
  • sztywny rytm serca,
  • hipotonia ortostatyczna,
  • zaburzenia funkcji seksualnych,
  • pęcherz neurogenny,
  • pęcherze na skórze,
  • rogowacenie skóry,
  • zmiany paznokci (m.in. łamliwość, zmiana barwy na żółtobrunatną),
  • zaburzenia akomodacji oka.

Przyczyny

Do najczęstszych przyczyn polineuropatii zalicza się:

  • choroby zakaźne,
  • toksyny,
  • leki,
  • niedobór witaminy B12,
  • czynnik genetyczny,
  • naużywanie alkoholu,
  • cukrzyca,
  • choroby immunologiczne (np. choroby tarczycy).

Rodzaje polineuropatii

Najczęstsze przyczyny polineuropatii to neuropatie nabyte, do których należą neuropatie w chorobach metabolicznych i endokrynologicznych, takie jak m.in.:

  • polineuropatia cukrzycowa (wynik oddziaływania wysokiego poziomu glikemii na komórki),
  • polineuropatia alkoholowa,
  • polineuropatia ciążowa,
  • polineuropatia wątrobowa,
  • polineuropatia w porfirii,
  • polineuropatia w przebiegu niewydolności nerek,
  • polineuropatia w chorobach tarczycy,
  • polineuropatia w akromegalii,
  • polineuropatia w amyloidozie.

Leczenie

Podstawą terapii jest leczenie choroby, która spowodowała powstanie polineuropatii. W przypadku cukrzycy należy kontrolować glikemię i nie doprowadzać do wahań poziomu cukru we krwi. W celu łagodzenia objawów polineuropatii należy stosować insulinę (lub inne leki przeciwcukrzycowe), prowadzić odpowiedni styl życia (w tym odpowiedni sposób odżywiania), wprowadzić suplementację (szczególnie witaminami z grupy B) oraz stosować preparaty stymulujące krążenie obwodowe. Uzupełnieniem powyższego leczenia są odpowiednie ćwiczenia, fizykoterapia i masaże.

Wsparciem leczenia polineuropatii jest nowoczesna metoda FREMS – oparta na biokompatybilnych sygnałach elektrycznych generowanych przez elektrody przezskórne. Terapia szybko przynosi ulgę, co potwierdza rosnąca liczba pacjentów.